De volgende definities zijn er voor het woord weerskanten

• aan ~: flankerend aan beide zijden Er stonden palmen aan weerskanten van de weg.  Aan weerskanten brullen kerels als gekken om zichzelf te verdoven, om zichzelf moed te geven. Anderen rennen net als hij, geconcentreerd, de zenuwen in hun buik, met droge keel. Ze stormen allemaal op de vijand af, gewapend met een onherroepelijke woede, een verlangen naar wraak. [3]  (bron: WikiWoordenboek)

Voeg een definitie toe.