De volgende definities zijn er voor het woord struikelen

• ergatief het evenwicht verliezen doordat men met de voet verstrikt raakt Er stak een stuk wortelstok uit de grond en hij struikelde daarover.  ▸ Ik werd in alle vroegte gewekt door iemand die over mijn scheerlijn struikelde en brommend verder liep.[4] (bron: WikiWoordenboek)

Voeg een definitie toe.