strangulatie

De volgende definities zijn er voor het woord strangulatie

  • dichtknijpen van de luchtpijn en/of halsslagaders waardoor een mens of dier bewusteloos kan raken of sterven ▸ Meert bereidde een plan voor om haar te doden, dat moet blijken uit de vier technieken die hij gebruikte om haar te doden (slagen, strangulatie, wurging met de voorarm en met de handen). Meert bleef emotieloos toen hij de motivering van de jury aanhoorde.[1] ▸ "Het slachtoffer was nog in leven toen hij gewurgd werd. Hij stierf door een breuk van het schildkraakbeen. Een snede van 7,5 op 1,3 centimeter in de hals wijst duidelijk op strangulatie. Maar de omstandigheden kunnen niet verklaard worden", stelden de gezworenen.[2] (bron: WikiWoordenboek)

Voeg een definitie toe.