De volgende definities zijn er voor het woord reutelaar

• iemand die met grommende geluiden uiting geeft aan zijn ongenoegen Reutelaar M. en reutelaarster V. Knorrepot, babbelaar, babbelaarster. [2]  De breinkist van een Man die jaren wint wort gemeenelyk een magazyn van zotheit of wysheit, en moet zich by gevolg ontlasten in iets dat zeer inpertinent of zeer leerzaam is: des vint men schier niets belagchelyker dat een' ouden Reutelaar, die zich door Viswyve- of Voerluide-termen van zyne gal ontlast; en ter contrarie is 'er niets waerdiger dan een persoon die zyne studie en ervarentheit tot vermaak en stichting van zyne Lezers emploieert. [3]  (bron: WikiWoordenboek)

Voeg een definitie toe.