De volgende definities zijn er voor het woord rechtgelovig

• (religie) gelovig op de juiste manier Doordat de Byzantijnse Kerk het Latijn als kerktaal verving door het Grieks, groeiden de twee kerken nog verder uit elkaar. Tot de definitieve breuk van 1054. De Oosters-Orthodoxe Kerk beschouwde zich als de ware kerk. Het woord orthodox betekent rechtgelovig, of de juiste leer.[2]  Dat is fundamentalisme van de ergste soort en iets heel anders dan (recht)gelovig zijn. Serieuze moslimgeleerden verwerpen echter collectief de pretentie van de zogenaamde islamitische staat, beargumenteerd vanuit theologische bronnen. [3]  (bron: WikiWoordenboek)

Voeg een definitie toe.