De volgende definities zijn er voor het woord plooiing

• (geologie) een ombuiging in oorspronkelijk horizontale lagen Een christelijke student die is aangesproken door het boek van prof. Paul kan zich bij mijn college over gesteentemechanica aan de Technische Universiteit Delft de vraag stellen waarom het geloof in schepping-zondeval-verlossing geholpen is met plooiing van niet-uitgeharde aardlagen, zoals door prof. Paul beschreven. Deze creationistische verklaring levert echter een conflict op met de reguliere vakwetenschappelijke kennis. [2]  Verder van de rotswand komen door de plooiing bovenliggende lagen aan de oppervlakte die minder oud zijn. 'Zo kun je vanaf de bergwand een chronologie in het ijs vinden.' [3]  (bron: WikiWoordenboek)

Voeg een definitie toe.