De volgende definities zijn er voor het woord opklinken

• een helder geluid voortbrengen Toen Rimbaud in zijn ouderlijk huis Une saison en enfer schreef, na de hel van Parijs, luisterde zijn zuster aan zijn kamerdeur, waarachter ze smartelijk gesnik hoorde opklinken. [2]  'In het dictee zal de katholieke traditie in al haar pracht opklinken. Het katholieke taalgebruik is grotendeels vergeten, maar heel rijk', aldus Omroep RKK. [3]  De regisseur orkestreert elke tegenslag die Stet ondervindt zó zorgvuldig, dat het resultaat volkomen bedacht overkomt. Dat Boychoir soms toch weet te raken, is dan ook vooral te danken aan de muziek, meerstemmig opklinkend uit gouden keeltjes met een beperkte houdbaarheid. [4]  (bron: WikiWoordenboek)

Voeg een definitie toe.