De volgende definities zijn er voor het woord ontkomen

• ergatief ergens aan ontsnappen Hij slaagde erin uit het raam te klimmen en ontkwam daarmee aan een wisse dood.  ▸ Volgens de overlevering vluchtten meisjes uit Plancher-Les-Mines gedurende de Dertigjarige Oorlog (1618-1648) de bossen in om te ontkomen aan bloeddorstige huurlingen in dienst van de Zweedse bezetter.[1] ▸ Zelfs in deze uitgestrekte Amerikaanse wildernis was niet aan de invloeden van de civilisatie te ontkomen.[2] (bron: WikiWoordenboek)

Voeg een definitie toe.