De volgende definities zijn er voor het woord lastigvallen

• overgankelijk op hinderlijke wijze iemands aandacht opeisen, hinderen, irriteren in iemands concentratie of bezigheden Hij werd vaak lastiggevallen.  ▸ Hij had gelijk, mijn experiment om in stilte te lopen moest ik meer in afzondering uitproberen en niet de groep er te veel mee lastigvallen, dus ik trok me in de dagen daarna steeds meer terug.[1] ▸ Laat voor 't hofgerecht betuigendat gij hiertoe geperst wordt. Scheur uw kleedtot een bewijs van rouw en harteleed. Hofpriester: Hoe durft de vorst Gods volk zo lastigvallen?[2] (bron: WikiWoordenboek)

Voeg een definitie toe.