De volgende definities zijn er voor het woord krieken

• inergatief (verouderd) een herhaald hoog geluid voortbrengen dat niet erg luid klinkt ▸ ⧖ En meteen begonnen de sprinkhanen te krieken, de kikkers te kwaken, de kraaien te krassen, de duiven te kirren, de spreeuwen te kwetteren, en de paarden te hinniken, de hond sprong op en blafte zoo hard hij kon, de poes rekte zich uit en zei ‘miauw!’ de koksjongen likte zijn vingers af, de kok gaf hem een tik om de ooren, de pages pakten elkaar, de hofdames maakten hun buiging af, en de koning en de koningin stonden op van hun troon, en omhelsden hun lieve dochter.[5] (bron: WikiWoordenboek)

Voeg een definitie toe.