De volgende definities zijn er voor het woord konstabel

• (militair) militair die voor geschut verantwoordelijk is (historisch) (militair) (Koninklijke Marine tot 2014) onderofficier die voor de artillerie op een schip zorgde Vice-admiraal Borsboom stond in zijn toespraak stil bij het verlies van oude geuzennamen als vonkenboer (elektricien), konstabel (artillerist) en torpedomaker. "Die vakken vallen nu onder één noemer, maar de inventiviteit en het vernieuwende vermogen van de Technische Dienst blijven bestaan." [4] (historisch) scheepsofficier belast met de zorg voor geschut en munitie, zowel bij marine als koopvaardij Een laag eronder stuitten de archeologen op de cabine van de konstabel, die voor het geschut en de munitie zorgde, en vonden daar onder meer vijftig musketten. [5] Schrijver bekwam intusschen aanmerkelijke schade en liep (niettegenstaande de heldhaftigste tegenweer) eenige oogenblikken gevaar het onderspit te delven. Het denkbeeld van een slaaf der bloeddorstige Algerijnen te worden, was hem ondragelijk. In dezen uitersten nood laat hij zijnen konstabel, in wien hij een groot vertrouwen stelde bij zich komen, hem bevelende; zich met eene brandende lont bij de kruidkamer te plaatsen, en den rooden haan in het buskruid te werpen, zoodra hij hem driemaal met den voet op het dek hoorde stampen. De konstabel hoorde bedaard dit bevel aan en vertrok, onder de betuiging, dat hij den last van zijnen bevelhebber getrouw zoude nakomen. [6] (historisch) kanonnier (bron: WikiWoordenboek)

Voeg een definitie toe.