De volgende definities zijn er voor het woord keizerskroon

• hoofdsieraad van een heerser over koningen De grenzen van het Heilige Romeinse Rijk fluctueerden sterk, en aan het einde van de Middeleeuwen omvatte het grofweg het grondgebied van het huidige Duitsland, Oostenrijk, het oosten van Frankrijk, de noordelijke helft van Italië, Hongarije, Tsjechië, Roemenië, Nederland en België. Officieel werd de keizer gekozen door een aantal Duitse ‘keurvorsten’, maar vanaf 1438 zat de keizerskroon - met een onderbreking in de 18de eeuw - stevig op het hoofd van een lid van het Habsburgse huis. [1]  (bron: WikiWoordenboek)

Voeg een definitie toe.