De volgende definities zijn er voor het woord gewesttaal

• (taalkunde) manier van spreken die de bewoners van een bepaalde streek onderling gewend zijn te gebruiken Net als hijzelf, niet toevallig, zijn het van geboorte dorpse jongens, opgegroeid met gras en land en sappige gewesttaal, een horizon die niet veel verder reikte dan hun oog. [2] Het Vlaams (6 miljoen), steeds meer onderscheiden van het Nederlands, is bovendien nog opsplitsbaar in talloze bargoense gewesttalen die de Vlaamse uitstraling tot nul reduceren. [3] (bron: WikiWoordenboek)

Voeg een definitie toe.