De volgende definities zijn er voor het woord falsificeren

• de onjuistheid van een theorie of uitspraak aantonen Wat drijft onderzoekers? Nieuwsgierigheid. De wereld willen verbeteren. Kennis willen bijdragen. Jonge mensen willen opleiden. Zonder al deze deugden kan een wetenschapper niet slagen, maar hierbij blijft het niet. Ook geldingsdrang is vereist. Beroemd willen worden. Iets voor de eerste keer willen ontdekken. In de filosofie werden deze ijdelheden vertaald in de noodzaak om te falsificeren. Volgens de Oostenrijks-Britse filosoof Karl Popper ligt de vooruitgang in de wetenschap in het falsificatieprincipe – de voortdurende wil om eerder gevonden resultaten onderuit te halen. Nog beter voelt het om de eerste te zijn en aan anderen de eer te laten de fouten in je resultaten te ontdekken.[1]  De theorie is dus het zoeklicht waarmee naar de waarneembare wereld wordt gekeken.Dat wordt ook geïllustreerd door de Bijlmerramp. Zonder een acceptabele 'theorie' over de aard en de mate van blootstelling van mensen, was het namelijk niet duidelijk waarnaar gezocht moest worden, en werd het verrichten van metingen/onderzoek als weinig zinvol gezien.Het gaat dus niet om de bevestiging van 'de waarheid' vanuit het waarnemingsmateriaal, maar om het 'falsificeren', het aantonen van 'onwaarheid'. Theorieën zijn daarom ook nooit als 'waar' aan te merken, hoogstens kan er een zekere mate van waarschijnlijkheid aan worden toegekend. Z[2]   (bron: WikiWoordenboek)

Voeg een definitie toe.