De volgende definities zijn er voor het woord bemoeizuchtig

• (psychologie) tot vervelens toe geneigd zich te bemoeien met andermans zaken Een bemoeizuchtig persoon.  ▸ Nee, ik zal wel de rol spelen van de bemoeizuchtige Vrouwe Desdea.[1] ▸ Ik zie aan haar ogen wat ze denkt, ze heeft helemaal geen zin in de bemoeizuchtige Andrea die enthousiast met de oxymeter komt aanzetten.[2] (bron: WikiWoordenboek)

Voeg een definitie toe.